در زندگی چیزهای خوب یا همان لذت ها بسیارند. ارزش هر لذتی در نظر هر آدمی نسبت به انسان های دیگر متفاوت است. بعضی ها بزرگترین لذتشان خوردن است و بعضی دیگر مسافرت رفتن و عده ای دیگر کار کردن. از طرف دیگر هر آدمی در زندگی منابع محدودی در اختیار دارد. اصلی ترین منبع، زمان است که قابلیت تبدیل شدن به منابع دگر مثل پول را دارد. موفقیت در زندگی یعنی مصرف بهینه منابع در راه رسیدن به بهترین ترکیب لذت از نظر خود آدمها. ممکن است شما سال های 18 تا 22 سالگی عمر خود را به درس خواندن اختصاص دهید به امید دست یافتن به یک زندگی خوب پایدار در سال های بعد. اما این تخصیص زمان می تواند باعث شود تا تجربه لذت بردن از چهار سال از بهترین سال های زندگی خود را از دست بدهید. ممکن است هم این چهار سال را درس نخوانید و به معاشرت با دوستان و مسافرت های مجردی و قرارهای عاشقانه و ... بپردازید. در این صورت این چهار سال را لذت برده اید اما خود را در معرض آینده ای نامعلوم قرار داده اید. می بینید که زندگی بر پایه انتخاب ها و مبادلاتی است که شما می کنید و اینکه کدام لذت را ترجیح می دهید. این مبادلات و انتخاب ها تا زمانی که محدودیت منابع و لذت های فراروان در زندگی هست، وجود دارند. فراموش نکنید که انتخاب ها و مبادلاتی که می کنید شخصیت شما را شکل می دهند و نه گفتارتان. همه ما در حرف معتقدیم که ورزش برای سلامتی خوب است، اما اکثر ما وقت خود را به گوشی موبایل و نرم افزارهای آن اختصاص می دهیم تا به ورزش کردن. همه ما از مضرات فست فود آگاهیم ولی تقریبا همه ما هم لذت ناشی از خوردن یک هبرگر چرب و نرم و را با چند روز کاهش عمرمان مبادله می کنیم. 

 

 

 

منبع:چگونه مانند یک اقتصاددان بیندیشیم-فصل اول