رانندگی و شخصیت
میگن آدمها را باید تو مسافرت باید شناخت. من میگم مردها را موقع رانندگی باید شناخت. مردها خیلی از مواقع بخاطر رودربایستی خیلی از جنبه های مختلف شخصیتی شون را بروز نمیدن ولی دقیقا موقع رانندگیه که چون با طرف مقابل چشم در چشم نیستند خیلی راحت تمام شخصیتشون را بروز میدن. به عبارت ساده تر: رانندگی مردها دقیقا نشانه شخصیتشونه. به چند تا نمونه توجه کنید:
وقتی تو اصلی میرن امکان نداره که به هیچ کس راه بدن: خودخواه
وقتی تو اصلی میرن امکان نداره که به هیچ کس راه بدن ولی یک دفعه بیخود و بی جهت به بعضیا راه میدن: ریاکار
با سرعت زیاد و با گاز و ترمز زیاد تو شهر رانندگی میکنن: عجول
وقتی جلوشون ماشینی نیست اینقدر گاز میدن تا به یه ماشین برسن و بعد عین آدم پشت سر اون ماشین ادامه میدن: عدم توانایی رهبری و همیشه پیرو بودن
انجام حرکات نمایشی با ماشین: عادت به خودنمایی
گیر دادن به ماشین هایی که راننده شون خانمه: دخترباز بودن
لجبازی با راننده ای که جلوشون پیچیده یا ازشون سبقت بد گرفته: پرخاشگر بودن
وقتی راه میفته تازه یادش میفته که باید کمربند ببنده و اینه را تنظیم کنه: فراموشکار
و خیلی رفتارهای دیگه که الان به ذهنم نمیرسه. ولی نکته اینجاست که این نکته ها راجع به خانمها صدق نمیکنه چرا که اونها اینقدر موقع رانندگی استرس دارند و با ترس رانندگی میکنن که نمیشه از شخصیتشون چیزی فهمید.