محسن چاوشي
اين پست اداي ديني است به محسن چاوشي كه صدايش لحظاتي بسيار عالي اي را براي من رقم زده:
فكر كنم اولين دعواي من و خانم جان تو عيد سال 84 بود دو سه روز بعد كه آشتي كرديم تا يك هفته بعد از مراسم آشتي كنان خانم جان يه آهنگي به اسم نفرين را از يك خواننده جديد به اسم محسن چاوشي برام ميگذاشت و ميگفت زبون حال من الان اين آهنگه. به هرحال اون دعوا، اين آهنگ زيبا در ذهن من موند. تا اينكه تو اينترنت اسم اين خواننده و سرچ كردم و هم آلبوم نفرين و هم يه آلبوم جديد ازش پيدا كردم به اسم خودكشي ممنوع. تو اون آلبوم اولي فقط همون آهنگ نفرين نظرم را جلب كرد اما تو آلبوم دوم چند تا آهنگ غافلگيركننده وجود داشت كه گل سرسبدشان آهنگ بانوي من بود. آهنگ بسيار زيبايي كه هنوز هم جزو بهترين آهنگهاي محسن چاوشي است. اما زيبايي اون آلبوم فقط به بانوي من ختم نميشد، امام رضا هنوز هم بهترين آهنگي است در وصف امام هشتم خوانده شده در ضمن بقيه آهنگهاي اون آلبوم مثل حسرت خيس و آهاي خبر نداري (كه بعدا حامد هاكان و محسن يگانه هم آنرا جداگانه خواندند) هم جزو اهنگهاي متوسط رو به بالاي اين خواننده بود. اما اون آلبوم خبر از تولد يك خواننده پاپ بزرگ ميداد. همان دوره ها بود كه دو تا تك آهنگ بسيار زيبا هم هر دو جزو بهترين آهنگهي چاوشي هستند به اسم تهمت ناروا و سه شنبه ها همه را مطمئن كرد كه محسن چاوشي پديده موسيقي پاپ بعد از انقلاب است. همون سال 84 يه آلبوم غيرمجاز ديگه از محسن چاوشي پخش شد به اسم لنگه كفش كه سه تا آهنگ بيادماندني داشت: عشق دو حرفي، لنگه كفش و خاطره هاي مرده. بعد از اين بود كه ماجراي لو رفتن آلبوم متاسفم در سال 85 پيش اومد، آلبومي كه تا به امروز اوج كار چاوشي است و يكي از بهترين آلبومهاي تاريخ موسيقي پاپ. آهنگ نفس بريده با همراهي فرزاد فرزين و حتي ورژن بعدي اش كه با همراهي محسن يگانه بود غافلگيركننده ترين آهنگ محسن چاوشي بعد از آهنگ نفرين بود كه تا چند روز به شما اجازه نميداد كه حتي به آهنگ ديگه اي فكر كنيد! اما بعد از خلاصي از دست اين آهنگ متاسفم، كم تحملم، گل سر و عروس مرده را هم شنيدم و بسيار فراوان لذت بردم و اما تنها آهنگ اين آلبوم كه به شدت توي ذوق ميزد آهنگ فلسطين بود كه به شدت بوي سفارشي و سوپاپ اطمينان بودن ميداد كه ايكاش اين آهنگ را نخونده بود. سال 86 هم غوغاي فيلم سنتوري و آهنگهاي اون بود كه باز نام محسن چاوشي را بر سر زبانها انداخت اما من از آهنگهاي اون فيلم خوشم نيومد و به نظرم تكرار كارهاي گذشته اين خواننده بودند و چيز جديدي نداشتند.
تا اينكه چند روز پيش و بعد از حرف و حديثهاي فراوان و لو رفتن چند تا از آهنگها بالاخره اولين آلبوم مجاز اين پسر خوب بيرون آمد: يه شاخه نيلوفر. مطمئنا يه شاخه نيلوفر از متاسفم يك درجه پايين تر بود اما خوب اين آلبوم هم آهنگهايي داشت كه من را غافلگير كند: قله خوشبختي و ناز. اما آهنگهاي زيبا هم در اين آلبوم كم نيست: بغض، هفته هاي تلخ من، چرا و عصا هم جزو آهنگهاي خوب چاوشي هستند و بقيه آهنگها هم از متوسط بالاتر هستند و مهمترين نكته اين آلبوم اينه كه آهنگ ضعيف نداره. بريد بخرید و گوش كنيد و لذت ببريد!